Cześć Czytaczu!
Cieszę się, że jesteś. To dla mnie poniekąd ważne, bo bez Ciebie pisałabym tylko dla siebie, a jeśli pisałabym tylko dla siebie, to pisanie dla siebie nie miałoby najmniejszego sensu. Zrozumiałeś cokolwiek? Bo ja trochę się pogubiłam. Ale tylko troszeczkę.
Zapomniałam o najważniejszym. Pasowałoby się przedstawić, chyba, że wolisz pozostać anonimowym. W sumie to Ty pozostaniesz anonimowy, ale ja muszę powiedzieć jak mam na imię. Rodzice nazwali mnie Aleksandra, ale w zasadzie to tylko Tata tak na mnie mówi. Reszta zwraca się do mnie Ola lub per Lili. Stąd ta nazwa. A Ty możesz wymyślić dla mnie całkiem inną ksywę, pozwalam Ci.
Mam trójkę sporo starszego rodzeństwa i chyba dlatego na świat patrzę troszkę inaczej, niż moi rówieśnicy, o czym się zresztą kiedyś przekonasz.
Chodzę do drugiej klasy liceum i parę dni temu przeżywałam moje 17 urodziny. Tak, przeżywałam, w złym znaczeniu tego słowa.
Jako, że jestem totalną humanistką wybrałam również takowy kierunek liceum, który optymistycznie nazywa się - dziennikarstwo. Tak, Mój Czytaczu, w przyszłości chcę zostać dziennikarką, ale nie tą, która spogląda na Ciebie ze szklanego ekranu z idealną fryzurą i koszulą bez żadnego wgniecenia. Ja chcę być tą dziennikarką, której tak naprawdę nie widać. Pewnie czytasz codziennie artykuł kogoś takiego, ale nie masz pojęcia o tej osobie. Może nawet ją lubisz, bo twierdzisz, że fajnie i lekko pisze, ale jej nazwisko nic Ci nie mówi.
Nie lubię wyróżniać się z tłumu, ale kocham wszystko co niesztampowe. Jestem dosyć niestereotypową osobą, ale wkrótce się o tym przekonasz i sam mnie ocenisz.
Mam nadzieję, że z Czytacza awansujesz na Wiernego Czytacza i zostaniesz tu na dłużej☺
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz